Konuşma
Çocukların çoğu gevezedir ve gördükleri her insanla konuşmaya bayılır. Yanlarında konuşacakları kimse yoksa, köpekle, oyuncak ayılarıyla ya da hayali bir arkadaşla konuşurlar. Fakat, benlik saygıları çok iyi de olsa, büyüdükçe bu doğal konuşkanlıklarından vazgeçer, hatta konuşmaktan korkar bir hale gelir ve bir süre sonra da yapayalnız kalıverirler. Yanlışlık nerededir, öyleyse?
Bunun nedeni, genellikle çocukların çocuksu konuşmaları aşıp kendilerini geliştirememeleridir. Bu çocuksu konuşmalar zaten karşılıklı konuşma değildir ve karşıdakinin dinleyip dinlememesi önemli değildir. Sonuç olarak, kendileri ile konuşmak isteyenlerin sayısı zamanla azalır ve böylelikle de çocuklar doğal konuşma isteklerini kaybederler. Eğer çocuğunuzda bu tür bir sorunun baş göstermeye başladığını far-kederseniz, ona şu şekilde yardım edebilirsiniz:
- Ona konuşma fırsatı verin. Çok erken yaşlardan itibaren onunla düzenli bir şekilde sohbet edin ve çok değişik insanlarla biraraya gelmesi ve onlarla sohbet edebilmesi için olanaklar yaratın.