Ben; Yola yağmurlu, fırtınalı bir günde çıktım. Seni tanrının uzak tuttuğu bir sığınakta beklemiyordum. Hayatımı anlatmamışmıydım. Hata etmişim. Çevremdekiler bulunduğum konuma heyecan yüklü macera dolu bir yoldan geçerek geldiğimi söylerlerdi de ben aldırmazdım. İçimdeki fırtınayı bu güne kadar hiç kimse durduramadı ki sen durdurabilesin.
Barış heyecanını kaybedenlerin sığındığı bir kalkan olduğunu bu güne kadar anlayamadıysan, bundan sonra hiç anlayamazsın. Büyük bir savaşın içine girmeden evvel içindeki küçük savaşı kazanman gerekirdi görünen o ki senkendinle yapmış olduğun savaşı kazanamamışsın daha.
Ağaç gövdelerinin her zaman koruyucu bir sığınak olmadığını yağmurlu bir havada hemen anlayabilirsin. Düşebilecek olası bir yıldırımın ilk hedefi sığındığın ağaç gövdesi olacaktır.
Senin arayıpta bulamadığın ülkenin tozlu yollarından geçeli o kadar çok oldu ki kimse aradığını bulamadı. Ama sen aramaya devam et. Bir gün yolun benim ülkeme düşerse kollarım seni kucaklamak için daima açık olacak.
Ben haykırarak bir şey yapamamaktansa sessiz kalıp dağları yerinden oynatmayı tercih ederim.
SEN SADECE HAYKIRDIĞINI SANIYORSUN. SANMAKLA KALMAYIP ETRAFINI YIKIYORSUN BUNLARA HİÇ GEREK OLMADIĞINI DA BİLİYORSUN. BÜYÜK İSKENDER in DÜĞÜMÜ NASIL ÇÖZDÜĞÜNÜ BİLİYORMUSUN? KILICINI ELİNE ALIYOR VE DÜĞÜMÜN ORTASINA VURUYOR BİR ANDA DÜĞÜM ÇÖZÜLÜYOR. ŞU ANDA BİZ DE O DÜĞÜM GİBİYİZ. HADİ GÖSTER O YİĞİTLİĞİNİ KÜKRE HAYKIR VE DÜĞÜMÜ ÇÖZ KOPAR ARAMIZDAKİ BAĞI. BİTİR BU DOSTLUĞU. SANADA BU YAKIŞIR.
Bana bu güne kadar sana söylemiş olduğum o kadar kötü sözlerin altındaki şeyin senin yapmış olduğun tahrik olduğunu bilmiyor değilim. BİR DOSTLUK YOK OLUYOR DA FARKINDA DEĞİLSİN.
Tuğrul Ahmet PEKEL
21-10-2006-Cumartesi