Zengin çocuğu şımarıktır felsefesi

Bir öğrencinin ulaşabileceği en kötü önyargılardan birisi öğrencisini maddi varlığına göre yargılamasıdır.

Zengin ya da fakir sınıftaki her çocuk eşittir. Her çocuk özeldir.

Her birine ayrı ilgi göstermesi gerekir. Herbirine olabildiğince eşit zaman ayırması gerekir.

Bunlar zaten zengin çocuğu deyip zenginliğe ya da zenginlere karşı negatif duygular besleyen öğretmenler onların çocuklarına karşı da öyle bir duygu içersinde olabilir. Ve her olayı maddi güce bağlayarak bir önyargı doğururlar. Her isteği yapılan öğrenciymiş gibi davranarak öğrenciyi anlamamak için gözlerini ve kulaklarını tıkarlarlar.

Ya da tam tersi fakir çocuğu için geçerli. Nasıl ola gariban bundan hiç birşey olmaz. Neden emek vereyim ki diye düşünebilir. Bu da öğrenciye daha az intizam ilgi zaman ayırmak demektir.. Haksızlığı doğrurur

* * *

Bu yüzden sınıftaki ucurumlar olmasın diye aileler kendi kültürel çıtalarına uygun ailelerin cocuklarının olduğu okulları tercih ederler.

Unutmayın;

Maddi imkan ve şartlar ailelere daha iyi imkanlara ulaşma fırsatı sunar. Çocuklar ve aileleri ellerindeki fırsatı çok iyi değerlendirirse imkansızlık içinde olan ailelere oranla bilgiye ve verilere daha hızlı ulaşabilir.

Bu da onların daha geniş yelpazede kültürel birikime ve özgüvene sahip olması demektir. Bu birikim bazı kişilerce şımarıklık yaramazlık olarak algılansada aslında görülmeyen başka bir birikim söz konusudur.

Zaten zengin bir aile çocuklarının gelecekte sahip oldukları mal varlıklarını yönetmesini isteyeceklerdir. Ve buna göre eğitilmesini isteyeceklerdir.

Bir fabrikatör çocugunu memur olsun diye yetiştirmez. Gelecekte patron olması için ona alt yapı sağlamaya çalışır. Öğretmen cocuğa bilgi verirken cocugun ailesi ile çelişmemesi gerekmektedir. Aile ile işbirliği içinde olarak öğrencinin eğitiminde ortak rotalar çizebilirler.


Olay sadece maddi zenginlik değildir. Kültürel zenginlikte vardır.

Örneğin geleceği bugünden görüp yatırımlar yapan ve cocuklarını ona göre yetiştirip gelecekteki hamlelerinde uygun pozisyonda olmasını isteyen ailelerin de beklentileri farklı olacaktır.

Öğretmen bir çıkmazda ise hiç bir şey yapamıyorsa öğrencinin ailesi ile işbirliğine girmeli ki arada uçurum oluşmasın.