Keskin Bıçak

Ben seni dünyanın ilk günü gibi…
Hayatımın son günü gibi seviyorum…
Uçurumlardan düşer gibi…
Zamanın en geniş anında değil…
En bulunmaz,en dar zaman da gibi seviyorum…
Bir şeye ulaştığın an gibi değil…
Bir şeylerin senden kaçtığı,ulaşılmaz olduğu anında gibi seviyorum…
Çöllerde kalmış mecnun gibi…
Mecnun’un yüreğine hapsolmuş Leyla gibi seviyorum…
Gecelerin en koyu anı gibi…
Güneşin en yakıcı olduğu zamanı gibi seviyorum…
Boğazımda kocaman bir düğüm var gibi…
Sensiz nefes alamıyor gibi…
Dizlerimde derman kalmamış…
Tonlarca yük altında sana koşar gibi seviyorum…
Aşkını hiçbir şeye değişmeyen Bilal’i Habeşi gibi seviyorum…
Karşında durup sevgimi haykıracak gibi değil…
Susup,gözlerine bakarak…
Gözlerimle sevgimi söyleyecek gibi seviyorum…
Yalandan binlerce kez seviyorum der gibi değil…
Sevmediğimde doğruyu bir kerede diyecek gibi seviyorum…
Seni dünlerde,seni bugünlerde,seni yarınlarda gibi değil…
Anı yaşar gibi seviyorum…
Kızıl denizlerde yelkenli ile rüzgarda gider gibi seviyorum…
Dağların ulaşılan etekleri gibi değil…
En zirvesine tırmanacak gibi seviyorum…
Yüzünde gülüşünü gördüğüm an gibi değil…
Gözlerinden akacak bir damla yaşı yere düşürmeyecek gibi seviyorum…
Temmuz’un sıcağında güneşlenir gibi değil...
Eylül’ün en yağmurlu zamanında saatlerce ıslanır gibi seviyorum…
Uzaklığında unutacak gibi değil…
Gölge gibi her an yanımda unutulmayacak gibi seviyorum…
Özlemeyi seninle sever gibi seviyorum…
Kavuşacağımı düşünerek gibi değil…
Hiç kavuşulmaz ve hiç kavuşmayacağım gibi seviyorum…
Sevdiğini duymak için değil…
Sevgimin karşılığı o’ndan gelecek gibi seviyorum…
Bu aşkın sonu yok gibi değil…
Daha hiç başlamamış gibi seviyorum…
Ve senden”sevmiyorum”kelimesini duyduğumda vazgeçecek gibi değil…
Sonsuza kadar seni sevecek gibi seviyorum…
Ve ben seni bugün doğmuş gibi…
Yarın ölecekmiş gibi seviyorum…
Seni seviyorum…
Seni çok seviyorum…